تصویری از کشف قدیمیترین ردپای انسان در آلمان
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۷۷۲۲۰
یورونیوز نوشت: باستانشناسان میگویند ردپاهایی باستانی را یافتهاند که گمان میرود قدیمیترین ردپای انسان در آلمان باشد.
باستانشناسان میگویند ردپاهایی باستانی متعلق به عصر پارینهسنگی را یافتهاند که گمان میرود قدیمیترین ردپای انسانی در آلمان باشد. این ردپاها، که تصور میشود متعلق به «انسان هایدلبرگی» باشد، در نزدیکی شهر شونینگن در ایالت نیدرزاکسن آلمان یافت شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انسان هایدلبرگی اولین گونه انسانی بود که در هوای سرد زندگی کرد و همچنین اولین گونهای به حساب میآید که شروع به ساختن پناهگاهها و خانههایی ساده از چوب و سنگ کرد. این گونه انسانی احتمالاً اجداد انسان خردمند در آفریقا و همچنین انسان نئاندرتال در اروپا بوده است.
دانشمندان پیشتر معتقد بودند که اجتماع کوچکی از انسانهای هایدلبرگی در منطقهای که بعدها به ایالت نیدرزاکسن تبدیل شد و زیستگاه حیوانات وحشی نظیر فیلها و کرگدنها بود، زندگی میکردند.
دانشمندان با استفاده از تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به رسوبشناسی، باستانشناسی، دیرینهشناسی و گیاه شناسی تاریخی، جزئیات مربوط به زیست پستانداران در این ناحیه را به دست آوردند.
در میان ردپاهای یافتشده، سه حفره متعلق به ۳۰۰ هزار سال پیش وجود دارد که با ردپای انسانها مطابقت میکند. به اعتقاد دانشمندان اینها قدیمیترین ردپاهای انسانی هستند که در آلمان شناخته شدهاند و به احتمال زیاد توسط انسان هایدلبرگی یا هومو هایدلبرگنسیسها به جا ماندهاند.
باستانشناسان همچنین با استفاده از اطلاعات ردیابی مسیرها میگویند دو ردپا از سه ردپا مربوط به افراد جوان بوده و صاحب ردپاها احتمالا برای جمعآوری میوهها و گیاهان خوراکی به سمت دریاچهای که پیشتر وجود داشته میرفتهاند. آنها همچنین بر این باورند که ردپاهای یافت شده جزئیاتی از زندگی روزمره گروههای هومینین اولیه و همچنین همزیستی آنها با گلههای بزرگ فیلها و سایر پستانداران کوچک را روشن میکند.
دکتر فلاویو آلتامورا، از محققان مرکز تکامل انسان و محیط دیرینه سنکنبرگ دانشگاه توبینگن، میگوید: «بر اساس مسیرها، از جمله مسیرهای حرکت کودکان و نوجوانان، این احتمالاً یک گردش خانوادگی بوده است نه حرکت گروهی از شکارچیان بزرگسال.»
باستانشناسان علاوه بر ردپای انسانی، رد دیگر جانوران را نیز در این مکان یافتهاند. برخی از این ردپاها متعلق به فیل باستانی موسوم به «راستعاج» (با نام علمی Palaeoloxodon antiquus) بود که یک خویشاوند منقرضشده و پیشاتاریخی از فیل امروزی به شمار میرود. این فیلها تا ۳۰ هزار سال پیش در اروپا و غرب آسیا زندگی میکردند اما سرانجام به دلیل شکار بیرویه توسط انسانها از بین رفتند.
همچنین ردپای یک کرگدن شاخباریک (Stephanorhinus hemitoechus) نیز در این منطقه یافت شده که بنابه گفته دکتر جوردی سرانگلی، ناظر حفاری در شونینگن، اولین ردپایی است که تا کنون از دوره زمینشناسی پلیستوسن در اروپا یافت شده است.
دانشمندان میگویند کشف این ردپاها به ترسیم ساختار اکولوژیکی منطقه در آن زمان کمک میکند.
منبع: خرداد
کلیدواژه: باستان شناسی باستان شناسان ردپای انسان قدیمی ترین یافت شده انسان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۷۷۲۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۴ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۱۴ اردیبهشت برابر ۳ می را ورق میزنیم.
***
استر بویز ون دیمان
۳ می ۱۹۳۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۶ خورشیدی، باستانشناس آمریکایی که با بورسیه تحصیلی در رم تحصیل میکرد، تصمیم گرفت که بهطور تخصصی روی باستانشناسی رم باستان کار کند. او در سال ۱۹۰۷، هنگام شرکت در یک سخنرانی در محل خانه وستالها (محوطه باستانی ۶ کاهن زن رم باستان)، متوجه شد آجرهایی که دریچهای را مسدود میکنند، با آجرهای موجود در خود سازه متفاوت است و او حدس زد که این تفاوتها در مصالح ساختمانی ممکن است اطلاعات زیادی را برای قدمتنگاری بناهای تاریخی رمی فراهم کند. بهاینترتیب ۳۰ سال زندگی او در رم آغاز و به اولین زنی تبدیل شد که در باستانشناسی میدانی رم باستان متخصص بود. ون دیمان معیارهای ماندگاری را برای قدمت بناهای باستانی ایجاد کرد که مطالعه جدی معماری رمی را پیش برد. با تکنیکی که او توسعه داد امکان تعیین قدمت سازههای رمی میسر شد.
آنری پیتو
۳ می ۱۶۹۵ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۰۷۴ خورشیدی، آنری پیتو، مهندس هیدرولیک فرانسوی و مخترع لوله پیتو بهدنیا آمد. لوله پیتو از لوله یا مجرای عبور مایعات تشکیل شده که درست در مسیر حرکت سیال قرار میگیرد. بهمحضاینکه این مجرا پر شود، میتوان فشار را اندازهگیری کرد. ازآنجاکه مسیر خروجی برای مایع وجود ندارد، سیال از حرکت باز میایستد. این فشار، فشار ایستایی سیال است که به آن فشار کل یا فشار پیتو هم میگویند. در لوله پیتو، ارتفاع ستون سیال متناسب با مجذور سرعت جریان در عمق ورود آب به لوله است. پیتو در سال ۱۷۳۲ وقتی مشغول اندازهگیری جریان رود سن بود، این رابطه را کشف کرد. پیتو در سال ۱۷۲۴ به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه درآمد و در سال ۱۷۴۰ عضو انجمن سلطنتی شد.
والی شیرا
۳ می ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت۱۳۸۶ خورشیدی، والتر ماری (والی) شیرا جونیور، فضانورد و خلبان آمریکایی درگذشت. شیرا تنها فضانوردی بود که در چهار ماموریت فضاپیماهای مرکوری، جمینای و آپولو پرواز کرد. او در رشته مهندسی هوانوردی تحصیل کرد، سپس به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و خلبان نیروی دریایی شد. ۹ آوریل ۱۹۵۹ بهعنوان خلبان آزمایشی به یکی از هفت مردی تبدیل شد که ناسا بهعنوان فضانوردان اصلی برنامه مرکوری برای ماموریتهای یک نفره انتخاب کرد پس از اولین پرواز فضایی ایالات متحده در مدار زمین توسط جان گلن، نوبت شیرا رسید تا کپسول سیگما ۷ را در پنجمین ماموریت سرنشیندار ایالات متحده، هدایت کند و در مدت کمی بیش از ۹ ساعت، ۶ بار زمین را دور بزند. او بار دیگر در ۱۵ دسامبر ۱۹۶۵ بهعنوان خلبان فرماندهی در جمینای۶ به فضا رفت و طی این ماموریت با فضاپیمای جمینای ۷ ملاقات فضایی انجام داد. شیرا در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ بهعنوان فرمانده آپولو ۷ برای انجام ماموریتی ۱۱ روزه به فضا رفت.
ویتو ولتِّرا
۳ می ۱۸۶۰ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۲۳۹ خورشیدی، ویتو ولتِّرا، ریاضیدان ایتالیایی که کمکهای مهمی به حساب دیفرانسیل و انتگرال، و نظریههای ریاضی در نجوم، کشش و بیومتریک کرد بهدنیا آمد. استعداد ریاضی او زمانی که نوجوان بود ظاهر شد. سال ۱۹۰۵، او شروع به توسعه نظریه نابجایی در بلورها کرد که به درک بهتر رفتار مواد انعطافپذیر منجر شد. طی جنگ جهانی اول، او دفتر اختراعات جنگ ایتالیا را تأسیس کرد و سلاحهایی را برای استفاده در کشتیهای هوایی (نوعی هواگرد موتوردار) طراحی کرد و در این هواگردها بهجای استفاده از هیدروژن قابلاشتعال استفاده از گاز هلیوم را پیشنهاد کرد. ولتِّرا را برای دستاوردهایش در نظریه تابع و معادلات دیفرانسیل میشناسند.
انتهای پیام/